Het is een gekend feit dat de hond een van de eerste door de mens gedomesticeerde diersoorten was. 18 000 jaar geleden werden dit indrukwekkende wezentje niet alleen een mensenvriend, maar ook een trouwe helper. Het domesticatie proces van honden en de ontwikkeling van de verschillende rassen begon toen de dieren samenleefden met de mens. De tradities en gewoonten van mensen (jagen, zich verplaatsen in ruwe weersomstandigheden zoals sneeuw, ...) het klimaat en de natuurlijke habitat beïnvloeden het ontstaan van verschillende rassen. Langzaamaan werden honden gezelschapsdieren en werden ze gewaardeerde sociale wezens in het dagelijkse leven.
Honden dienden ten tijde van de oude Egyptenaren een functie te vervullen. Ze werden ingezet in Egypte bij de jacht, het bewaken of kregen een functie als gezelschapsdier. Honden waren opgeklommen tot gerespecteerde sociale wezens. Getuige daarvan de mummies van honden die men bij archeologische opgravingen in Egypte goed bewaard terugvond. De honden waren met zorg behandeld en bij hun baasje begraven. |
De verschijning van een Cirneco doet terugdenken aan de Egyptische honden met opstaande oren zoals ze afgebeeld zijn op Fresco's uit de oudheid.
In de mythologie van het oude Egypte was de god Anubis vaak weergegeven als een wilde jakhals, die in de woestijn leefde. Een ander vaak voorkomende afbeelding van deze god is een man met een hondenhoofd. Anubis was een belangrijke god. Hij werd de god van de doden en de onderwereld. Hij beschermde als het ware de doden. De naam Anubis (inepu) zou komen van het woord koningszoon. |